Francisco Franco

 Francisco Franco  Bahamonde​ foi un militar e ditador español, integrante do grupo de altos cargos da cúpula militar que deu o golpe de estado de 1936 contra o Goberno democrático da Segunda República, dando lugar á guerra civil española. Foi investido como xefe supremo do bando sublevado o 1 de outubro de 1936, e exerceu como caudillo de  Españab​ —xefe de Estado— desde o termo do conflito ata o seu falecemento en 1975, e como presidente do Goberno —xefe de Goberno— entre 1938 e 1973.​

En abril de 1937 se  autoproclamó xefe nacional da Falanxe Española  Tradicionalista e das Xuntas de Ofensiva Nacional Sindicalista ( FET e das  JONS), partido único resultado da fusión da fascista Falanxe Española das  JONS e da Comuñón  Tradicionalista. Acabada a guerra, instaurou unha ditadura  fascistizada​ ou réxime  semifascista,​ e incorporou unha influencia clara dos  totalitarismos alemán e italiano en campos como as relacións laborais, a política económica  autárquica, a estética, o uso dos símbolos e o denominado «Movemento Nacional».​ Nos seus últimos  estertores o réxime transitou máis próximo ás ditaduras  desarrollistas,​ aínda que sempre conservou trazos fascistas  vestigiales,​ réxime que no seu conxunto é coñecido como franquismo, caracterizado pola ausencia dunha ideoloxía claramente definida máis aló do  anticomunismo e o  nacionalcatolicismo.

Durante o seu mandato á fronte do Exército e da Xefatura do Estado, especialmente durante a guerra civil e os primeiros anos do réxime, produciuse unha forte represión, en particular contra os partidarios do bando republicano que foi derrotado na contenda, á que se sumou o exilio de centenares de miles de españois ao estranxeiro. A cifra total de vítimas mortais varía ao redor de varios centenares de miles de persoas, que pereceron na súa maioría en campos de concentración, execucións extraxudiciais ou en prisión.

Fonte: https://es.wikipedia.org/wiki/Francisco_Franco