Teoría da relatividade

 A teoría da relatividade inclúe tanto á teoría da relatividade especial como a de relatividade xeral, formuladas principalmente por Albert Einstein a principios do século  XX, que pretendían resolver a incompatibilidade existente entre a mecánica  newtoniana e o electromagnetismo. A teoría da relatividade especial, publicada en 1905, trata da física do movemento dos corpos en ausencia de forzas  gravitatorias, no que se facían compatibles as ecuacións de  Maxwell do electromagnetismo cunha reformulación das leis do movemento. Na teoría da relatividade especial, Einstein,  Lorentz e  Minkowski, entre outros, unificaron os conceptos de espazo e tempo, nun  ramado  tetradimensional ao que se lle denominou espazo-tempo. A relatividade especial foi unha teoría revolucionaria para a súa época, coa que o tempo absoluto de Newton quedou relegado e conceptos como a  invariabilidad na velocidade da luz, a dilatación do tempo, a contracción da lonxitude e a  equivalencia entre masa e enerxía foron introducidos. Ademais, coas formulacións da relatividade especial, as leis da Física son  invariantes en todos os sistemas de referencia  inerciales; como consecuencia matemática, atópase como límite superior de velocidade á da luz e elimínase a causalidade  determinista que tiña a física ata entón. Hai que indicar que as leis do movemento de Newton son un caso particular desta teoría onde a masa, ao viaxar a velocidades moi pequenas, non experimenta variación algunha en lonxitude nin se transforma en enerxía e ao tempo pódeselle considerar absoluto.

Fonte: https://es.wikipedia.org/wiki/Teor%C3%ADa_de_la_relatividad